2011 წლის 20 ივნისი პრაღა ადგილობრივ ჩეხური ლუდის ბარში ჩემი კონცერტის წინ მე და ფლანა შერიდანი (ორგანიზატორი) ფლანა ჩემი ცხოვრებით აღფრთოვანებული ამერიკელი მუსიკოსია ვინც დამპატიჟა ვილიამთან ერთად პრაღაში და ორივე გაკვირვებული მეკითხებოდნენ: - ერთ ცხოვრებაში ამდენი როგორ მოასწარი? და ეს ჯერ კიდევ 2011 წლის ივნისი იყო. ერთ ერთი ყველაზე ჩემს მიერ ჩატარებული შთამბეჭდავი კონცერტი იყო ეს კონცერტი პრაღაში კონცერტის მერე იყო ინტერვიუ რადიო "თავისუფლებაზე" ჩემთვის ყოველთვის ძაან დიდი მნიშვნელობა აქვს ვინ გპატიჟებს როგორ გაფასებს და როგორ ემოციებს გჩუქნის გაგვიმარჯოს

ჩვენი ტაფიკო მოულოდნელად გარდაგვეცვალა და დაგვიტოვა 8 წელი სიყვარულის მხიარულების და ერთგულების რასაც ვთხოვდი ადამიანებს ის მან მანახა რომ არსებობს უპირობო ერთგულება და სიყვარული მადლობა ჩემო ტაფიკო ჩემს ხელში გაზრდილო პატარა სიყვარულო ეს ერთგულების 8 წელი არ ვაპირებდი სტატუსის დაწერას მაგრამ ჩემმა თეჯიკომ ისეთი ლამაზი ფოტო გააკეთა ჩვენს ტაფიკოზე რომ გადავწყვიტე მაინც დამედო აქ მადლობა ჩვენო ტაფიკო ყველაფრისთვის <3

ყველა დეპრესიაშია ყველა ელის სასწაულს ყველას ჯერავს რომ მისი როლი ამ მსოფლიოში მთავარია და განუმეორებელი არადა სასწაული უკვე მოხდა შენ გაჩნდი ამ უფლის მიერ შექმნილ მსოფლიოში ყველა მიზეზია ირგვლივ იმისთვის რომ იყო ან ბედნიერი ან უბედური და თუ უფალმა იცის შენი თმის რაოდენობა შენს თავზე რათქმა უნდა შენი მნიშვნელობა უკვე გაცხადებულია უბრალოდ გახსოვდეს წვეული ბევრია რჩეული კი ცოტა რის გამოც შენც მოგეთხოვება სწორე არჩევანის გაკეთება რომელსაც ერქმევა შენი ცხოვრება ან ბედნიერი ან უბედური. უფალს დიდება <3

უცებ ყველაფერი დასრულდა ნიჭიერთა ათწლედი მხიარული კლასელებით, ფილმ "მე მოვედის" საზოგადოებაში აფეთქებული ემოციები ჩემს მიმართ, ოდესაში 1 წელი ცხოვრება ფილმი "საქორწინო საჩუქარი" საბჭოთა კინომატოგრაფიის კლასიკოსებთან როლან ბიკოვი ლეანიდ კურავლიოვი ანდრეი რასტოცკი რეზო ესაძე საუკეთესო სასტუმროებში "კრასნაია" და "ჩორნაე მორე"-ში ოდესელი გოგონების შეყვარებული თვალები და რომანტიული თავგადასავლები დავრჩი თბილისურ რეალობასთან პირისპირ მარტო სიჩუმში და წინ დაუნდობელ მაგრამ სამართლიან მშიერი ცხოვრებასთან საბრძოლველად საკუთარი მომავლისთვის და წარმეტებისთვის ისე რომ აღებული სიმაღლე არ უნდა დამეგდო. რთული იყო ამ წარმატების შენარჩუნება პირველი დეპრესია პირველი თავის გადაპარსვა პირველი ლოგინზე უარის თქმა და იატაკზე ძილი კარატეზე ინტენსიური სიარული მამაჩემის ნაჩუქარი გიტარის მოძიება და პირველი როკ აკორდების სწავლა, ღამე მარტო სეირნობა უბანში და ფიქრები მარადიულობაზე. და მერე კი დაიწყო დაუნდობელი ბრძოლა ჩემს და გველს შორის სამოთხის ვაშლისთის. მშობლების სახლში ზემელი 1982 წ.

ჩემი ყველაზე დიდი ნეტარება დედამიწაზე: მზიან დღეს ზაგრის მიღება ყურება ცისფერი ცაზე თვითმფრინავების ნაკვალევის, ყავა, ვისკი გვერდზე & ყურებში ჩემი მარადიული ჰიტები მოსმენა გახსენება წარსულის & ფიქრი ტკბილ მომავალზე